27/08/2021 PIĄTEK

17.00 JEŹDZIEC
19.00 PIEŚNI BRACI MOICH

miejsce | mediateka ECS, 1 piętro
wstęp | wolny

28/08/2021 SOBOTA

17.00 PIEŚNI BRACI MOICH
19.00 JEŹDZIEC

miejsce | mediateka ECS, 1 piętro
wstęp | wolny

29/08/2021 NIEDZIELA

18.00 NOMADLAND

miejsce | audytorium ECS, parter
wstęp | bilety 10 zł: kasy ECS → bilety.ecs.gda.pl

CHLOÉ ZHAO
Chińska reżyserka, scenarzystka, montażystka i producentka filmowa. Urodziła się w Pekinie, mieszkała w Londynie, ostatecznie przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie studiowała nauki polityczne i produkcję filmową.
Pierwszy film, krótkometrażowy „Post”, zrealizowała w 2008 r. Trwające 10 minut „Córki” (2010) – opowieść o dziewczynie z robotniczego chińskiego miasteczka, która chce uniknąć zaaranżowanego małżeństwa – zostały nagrodzone na najbardziej liczących się festiwalach kina krótkometrażowego i niezależnego.
Pełnym metrażem zadebiutowała w 2015 roku filmem „Pieśni moich braci”, który przyniósł jej m.in. nominację do przyznawanej najlepszym debiutom Złotej Kamery na Festiwalu Filmowym w Cannes i nominację do Wielkiej Nagrody Jury na Festiwalu Filmowym Sundance.
Powstały dwa lata później „Jeździec” ugruntował pozycję Zhao jako jednej z ciekawszych reżyserek niezależnych, w Cannes zdobyła nagrodę Art Cinema Award przyznawaną filmom artystycznym.
Trzeci fabularny film reżyserki – „Nomadland” (2020) – to już zdobywca Złotych Globów (najlepszy dramat i najlepszy reżyser) i Oskarów w kategoriach najlepszy reżyser, najlepszy film i najlepsza aktora pierwszoplanowa). Chloé Zhao jest pierwszą nie białą kobietą, która zdobyła tak wiele nagród filmowych, w tym za reżyserię.
Jesienią 2021 spodziewamy się najnowszej produkcji Zhao, pt. „Eternals”. Oparty na serii komiksów film opowiada o rasie nieśmiertelnych istot z supermocami, od wieków zasiedlających Ziemię.
Jak podkreślają producenci, po raz pierwszy w filmie o komiksowym rodowodzie pojawią się bohaterowie niepełnosprawni i nieheteronormatywni.

FILM PIEŚŃI BRACI MOICH
scenariusz i reżyseria Chloé Zhao / produkcja: USA / 2015 / dramat / 1 godz. 38 min
UWAGA! film wyłącznie w wersji anglojęzycznej

Opowieść o młodym chłopaku, mieszkańcu jednego z największych rezerwatów Indian Pine Ridge w Dakocie Południowej. Johnny mieszka z matką i młodszą siostrą, starszy brat odsiaduje wyrok w więzieniu. Chcąc utrzymać rodzinę, Johnny musi łamać prawo: sprzedaje alkohol na terenie rezerwatu, co jest zakazane ze względu na problemy mieszkańców z chorobą alkoholową.
Johnny marzy jednak o innym życiu, o lepszej przyszłości – w mieście, z ukochaną, z dala od miejsca, gdzie dorastał. Ukończył właśnie szkołę średnią, to dobry czas, żeby zdecydować o przyszłości. Nowe życie czy opieka nad młodszą siostrą i matką?
Chloé Zhao zbudowała tę historię, czerpiąc z biografii grającego główną rolę Johna Reddy’ego. Podobnie jak w wielu swoich późniejszych dziełach, reżyserka obsadziła w filmie głównie aktorów nieprofesjonalnych.

FILM JEŹDZIEC
scenariusz i reżyseria Chloé Zhao / produkcja: USA / 2017 / dramat, western / 1 godz. 44 min

Chloé Zhao udowadnia, że western nie jest już wyłącznie męską domeną. Reżyserkę zafascynowała prawdziwa historia młodego kowboja z Dakoty Południowej – Brady’ego Jandreau, którego świetnie zapowiadającą się karierę przerwał poważny wypadek. Mężczyzna wraca w rodzinne strony. Co dalej zrobić ze swoim życiem? – rozmyśla. Zhao pokazuje konflikt, który rozdziera Brady’ego. Bycie kowbojem nadaje sens jego życiu, ale może też go zabić. Kim jest, kiedy nie jeździ konno?
W opowieści reżyserka miesza prawdę z fikcją i przygląda się ludziom zawieszonym w przeszłości, którzy ze stoickim spokojem akceptują życiowe rozczarowania. Także dlatego, że przyszłość nie ma im zbyt wiele do zaoferowania.
W roli głównej występuje Brady Jandreau, który podczas zdjęć do „Pieśni braci moich” uczył Zhao jazdy konnej. Na ekranie pojawiają się przyjaciel, ojciec i siostra Jandreau, każdy grający samego siebie.

FILM NOMADLAND
scenariusz i reżyseria Chloé Zhao / produkcja: Niemcy, USA / 2020 / dramat / 1 godz. 50 min

Scenariusz filmu został oparty na reportażowej książce Jessiki Bruder o Amerykanach w wieku emerytalnym, którzy kamperami podróżują po całym kraju w poszukiwaniu pracy.
Tytułowy Nomadland to zbitek dwóch słów „nomada” i „land” (kraj, ziemia). Nomada w dosłownym znaczeniu słowa to członek pasterskiego lub łowieckiego ludu prowadzącego koczowniczy tryb życia, głównie w Azji, Afryce i Australii, potocznie – człowiek często zmieniający miejsce pobytu.
Fern, grana przez Frances McDormand – zdobywczynię czterech Oscarów, w tym za najlepszą główną rolę kobiecą w „Nomadland” – w wyniku recesji traci niemal cały swój dobytek. Kobieta chce i lubi pracować, ale amerykański rynek pracy nie czeka na sześćdziesięcioletnią kobietę, której nie stać na emeryturę. Cóż jej pozostaje? Pakuje swojego vana i wyrusza w drogę.
Fern i inni starsi ludzie pracują ponad swoje siły i za najniższą stawkę w magazynach, fabrykach i na farmach. Jaki jednak inny wybór mają ludzie, których nie stać na emeryturę, a nie chcą lub nie mogą polegać na dzieciach?
W filmie wystąpili prawdziwi bohaterowie książki, m.in. Bob Wells i Linda May, współcześni nomadowie, którzy stają się mentorami i towarzyszami Fern podczas jej podróży po rozległym amerykańskim Zachodzie.
– Gdy świat zewnętrzny okazuje się wrogi i niegościnny, nomadzi wytwarzają wspólnotę. Na bezkresnej pustyni dzielą się tym, co mają, czego już nie potrzebują, ale też opowieścią, wiedzą, doświadczeniem.
Żyjąc w drodze, uświadamiasz sobie, że natura to nie tylko piękne zachody słońca, ale także burze, które mogą zmieść cię z powierzchni ziemi. Gdy zbliżają się pioruny, patrzysz na osobę obok i myślisz sobie, że to, co was łączy, to bycie człowiekiem i że trzeba sobie nawzajem pomagać. Mniejsze znaczenie ma to, w co kto wierzy i na kogo głosował w wyborach prezydenckich – stwierdziła reżyserka Chloé Zhao.
Jaka przyszłość czeka tych współczesnych nomadów?

DLACZEGO CHLOÉ ZHAO?
Filmy Chloé Zhao zadają pytanie o sens życia, o to, czy rzeczywiście żyjemy życiem, jakiego pragniemy, czy po prostu płyniemy z prądem. Czy dostosowujemy się do warunków zewnętrznych, czy przeciwstawiamy się temu, co może nas ograniczać, niewolić. Czy walczymy o naszą tożsamość, o nasze wartości, czy o nich zapominamy w imię pozornego spokoju. Czym jest wolność, sprawiedliwość, godność? Dokąd podążamy – jako jednostki i jako społeczności? Jaki obraz PRZYSZŁOŚCI jawi się nam dokonując wnikliwego wglądu w teraźniejszość. O tym jest festiwal Solidarity of Arts, o tym są filmy Chloé Zhao.